Żony bądźcie poddane mężom.

Teksty jakie zamieściłem w tym roku na swoich blogach: www.polonus.alleluja.pl, www.polon.us, www.hiob.us i www.jaskiernia.com
Awatar użytkownika
hiob
Administrator
Posty: 11191
Rejestracja: 24-10-07, 22:28
Lokalizacja: Północna Karolina, USA
Kontakt:

Żony bądźcie poddane mężom.

Post autor: hiob » 26-12-04, 01:00

Dzisiaj w Kościele jedno z tych czytań, kiedy to rodziny siedzące w ławkach szturchają się wzajemnie, szeptają: Słyszałaś? Słyszałeś? Tato, a Ty?

Fragment ze Starego Testamentu, z Mądrości Syracha, może tu pominę milczeniem… Moja własna córeczka po usłyszeniu słów: wspomagaj swego ojca w starości, nie zasmucaj go w jego życiu. A jeśliby nawet rozum stracił, miej wyrozumiałość, nie pogardzaj nim, choć jesteś w pełni sił. powiedziała mi, żebym się nie martwił. Ona mną nie gardzi. I mrugnęła okiem. Hmmm… To już nie tylko moi drodzy goście wpisujący się do księgi zauważyli, że rozum straciłem.

Ale ja chciałem więcej napisać o liście Pawła do Kolosan. Słowa "Żony bądźcie poddane mężom, jak przystało w Panu." są często jedynymi, jakie niektórzy panowie pamiętają z całej Biblii. I przypominają je swym paniom od czasu do czasu. Ale tekst bez kontekstu jest tylko pretekstem, jak często mawia mój ulubiony teolog i nauczyciel Biblii, Scott Hahn. Kontekst natomiast jest taki: "Mężowie, miłujcie żony i nie bądźcie dla nich przykrymi!" Dając podobne zalecenia Efezjanom, Paweł uściśla: "Ef 5,25:
25. Mężowie miłujcie żony, bo i Chrystus umiłował Kościół i wydał za niego samego siebie,

Czyli nasza miłość do żony powinna być nawet większa niż do swojego ciała. Powinniśmy być gotowi do miłości ofiarnej, powinniśmy być gotowi do oddania za nasze żony życia.

Gdy staniemy się takimi mężami, to myślę, że żadna z pań nie będzie miała nic przeciw poddaniu się przewodniej roli męża. Bo to nie jest nauka mówiąca o tym, kto nad kim stoi i kto kim rządzi. To jest nauka mówiąca o tym, że mężczyzna ma obowiązek być głową rodziny i to na nim spoczywa odpowiedzialność za doprowadzenie swej rodziny do zbawienia.

Czytałem kiedyś ironiczne stwierdzenie, że nasz Kościół nie jest Kościołem rzymsko-katolickim, ale żeńsko-katolickim. Mężowie, zamiast być kapłanami domowego kościoła, dawać przykład pobożności, tłumaczyć wiarę dzieciom, zostawiają te sprawy na barkach żony, sami wykorzystując niedzielę na grzyby, ryby czy futbol w telewizji. Ale niech żaden z takich mężczyzn nie wyskakuje z tym wersetem o posłuchu żon. Najpierw niech oni staną się takimi, jak Jezus. Wtedy nie będą musieli przypominać o uległości.

Jezusowi przez całą działalność na ziemi towarzyszyły kobiety. Nie musiał ich namawiać. Niczego im nie ofiarował z dóbr materialnych. Głosił trudną naukę. Ale mimo to chciały mu towarzyszyć i chciały mu być uległe. W tym sensie, że chciały przyjąć Jego naukę i być jej posłusznymi. Stańmy się tacy, jak On to i nasze żony oddadzą się nam z pełną ufnością. Ale jak jesteśmy niegodni zaufania, jak je zawiedliśmy wiele razy, jak nie mamy mocnych moralnych kręgosłupów, jak nie znamy i nie praktykujemy naszej wiary, nie wymagajmy od naszych żon uległości.

Nauka Pawła nie jest nauką anty-kobiecą. Nie daje on nikomu amunicji czy argumentów do sprzeczek. Jego nauka jest mądra i zbalansowana. Ale jak nie wypełnimy swej roli, jak nie ukochamy naszych żon miłością "agape", nie wyskakujmy z żądaniem posłuszeństwa. Bo co najwyżej się skompromitujemy i narazimy na zarzut hipokryzji. A do tego jeszcze będziemy spać na fotelu. I nikogo, poza sobą, nie będziemy mogli za to winić.

Podobnie też z nauką o relacji rodzice-dzieci. To prawda, że Paweł przypomina, że dzieci powinny słuchać rodziców we wszystkim, bo to jest miłe w Panu. Ale nie znaczy to wcale, że rodzice, a zwłaszcza ojcowie mają być dyktatorami we własnym domu. Dzieci to też ludzie, tylko, że są to "ludzie w okresie szkolenia". Nie rozdrażniajmy ich, traktujmy je jak naszych braci i siostry w Chrystusie. Czy to znaczy, że mamy im na wszystko pozwalać, bo je inaczej rozdrażnimy? Absolutnie nie. Ale dzieci nie rozdrażnia fakt, że mają wiele zakazów i nakazów. Je rozdrażnia niesprawiedliwość i to, że je się traktuje jak rzeczy, jak własność rodziców. Gdy się im wytłumaczy, gdy rozumieją motywację mamy i taty, są gotowe wiele dla nas zrobić. Okażmy im godność i miłość a one na pewno odpowiedzą nam posłuszeństwem.


Pan uczcił ojca przez dzieci, a prawa matki nad synami utwierdził. Kto czci ojca, zyskuje odpuszczenie grzechów, a kto szanuje matkę, jakby skarby gromadził. Kto czci ojca, radość mieć będzie z dzieci, a w czasie modlitwy swej będzie wysłuchany. Kto szanuje ojca, długo żyć będzie, a kto posłuszny jest Panu, da wytchnienie swej matce: Synu, wspomagaj swego ojca w starości, nie zasmucaj go w jego życiu. A jeśliby nawet rozum stracił, miej wyrozumiałość, nie pogardzaj nim, choć jesteś w pełni sił. Miłosierdzie względem ojca nie pójdzie w zapomnienie, w miejsce grzechów zamieszka u ciebie.(Syr 3,2-6.12-14)


Żony bądźcie poddane mężom, jak przystało w Panu. Mężowie, miłujcie żony i nie bądźcie dla nich przykrymi! Dzieci, bądźcie posłuszne rodzicom we wszystkim, bo to jest miłe w Panu. Ojcowie, nie rozdrażniajcie waszych dzieci, aby nie traciły ducha.
(Kol 3,18-21)

Popatrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec: zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi: i rzeczywiście nimi jesteśmy. (1 J 3,1a)

ODPOWIEDZ