ZAGADKI BIBLIJNE. Konkurs - Zabawa

Arturo · Post autor: **Arturo** » 12-11-12, 18:37

Anteas pisze: Pewien mąż zachorzał na ciężką chorobę, poszedł do męża bożego aby ten go uzdrowił.

Druga Księga Królewska. Piąty rozdział!

Naaman, wódz wojska króla Aramu, miał wielkie znaczenie u swego pana i doznawał względów, ponieważ przez niego Pan spowodował ocalenie Aramejczyków. Lecz ten człowiek - <dzielny wojownik> - był trędowaty.

Anteas pisze:Gdy tak się stało, a mąż boży nie chciał dóbr, które ten chciał mu darować, obiecał tedy że tylko Bogu męża bożego będzie składał ofiary, poprosił tylko o jedną dyspensę od tego i ją otrzymał.

15. Wtedy wrócił do męża Bożego z całym orszakiem, wszedł i stanął przed nim, mówiąc: «Oto przekonałem się, że na całej ziemi nie ma Boga poza Izraelem! A teraz zechciej przyjąć dar wdzięczności od twego sługi!» 16 On zaś odpowiedział: «Na życie Pana, przed którego obliczem stoję - nie wezmę!» Tamten nalegał na niego, aby przyjął, lecz on odmówił.

Anteas pisze:Kim był ten mąż, na co chorował, który mąż boży go uzdrowił i jakiej mu dyspensy udzielił?

Mężem tym był Naaman. Chorował na trąd. Uzdrowił go Elizeusz - mąż Boży.

Dyspensy udzielił mu takiej:

Wtedy Naaman rzekł: «Jeśli już nie [chcesz], to niechże dadzą twemu słudze tyle ziemi, ile para mułów unieść może, ponieważ odtąd twój sługa nie będzie składał ofiary całopalnej ani ofiary krwawej innym bogom, jak tylko Panu4. 18 To jedynie niech Pan Bóg tylko przebaczy twemu słudze: kiedy pan mój wchodzi do świątyni Rimmona, aby tam oddać pokłon, opiera się na moim ramieniu - wtedy i ja muszę oddać pokłon w świątyni Rimmona, <podczas gdy on oddaje pokłon>. Tę jedynie czynność niech Pan Bóg przebaczy twemu słudze!» 19 On zaś odpowiedział mu: «Idź w pokoju!»

Przy okazji przypomniało mi się stare, sprzed kilku lat nagranie konferencji Księdza Piotra Pawlukiewicza.

http://www.xpiotr.pl/rekolekcje_akademickie.php

W konferencji z poniedziałku, plik mp3 1/4, jest o tym wydarzeniu mowa. Polecam, choć jakość nagrania już w bardzo obciętym paśmie częstotliwości, to warto posłuchać!

Moja zagadka będzie prawdopodobnie jeszcze prostsza. Bo mi nie chodzi o trudne zagadki a o to, żeby wątek żył. Choć zadając zagadkę, nie mam pojęcia czy ona będzie trudna czy łatwa. Dla jednych będzie banalna a dla innych trudna. Więc zadaję.

Według słów Jezusa. Gdybyśmy mieli wiarę tylko taką jak ziarnko gorczycy, to co by mogło się wydarzyć?

Pozdrawiam
Artur

Anteas · Post autor: **Anteas** » 12-11-12, 21:06

Arturo pisze: Według słów Jezusa. Gdybyśmy mieli wiarę tylko taką jak ziarnko gorczycy, to co by mogło się wydarzyć?

Jeśli będziecie mieć wiarę jak ziarnko gorczycy, powiecie tej górze: "Przesuń się stąd tam!", a przesunie się. I nic niemożliwego nie będzie dla was.Mt 17;20

Pan rzekł: «Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: "Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze!", a byłaby wam posłuszna.Łk 17;6

Arturo; Cieszę się, że moja zagadka nie przysporzyła Ci problemów.

Ja kiedyś chciałem sprawdzić wielkość swojej wiary, i kazałem morwie wyrwać się z korzeniami i przesadzić w morze. Powiał wiatr, morwa ruszyła gałęziami i pokazała mi brzydko środkowym liściem, zamiast wykonać polecenie

Moja zagadka będzie za chwilę, bo muszę pomyśleć.

Już pomyślałem. Oto ona;

Pewnego pięknego dnia (pięknego w sensie dosłownym) Pan przybędzie do swojej świątyni, a nim Ktoś jeszcze przybędzie, Ktoś kogo my pragniemy. Kto to jest ten Ktoś, i do jakich dwóch "rzeczy" został porównany?

Saileh · Post autor: **Saileh** » 12-11-12, 21:26

Anteas pisze:Ja kiedy¶ chcia³em sprawdziæ wielko¶æ swojej wiary, i kaza³em morwie wyrwaæ siê z korzeniami i przesadziæ w morze. Powia³ wiatr, morwa ruszy³a ga³êziami i pokaza³a mi brzydko ¶rodkowym li¶ciem, zamiast wykonaæ polecenie

Anteas pisze:Moja zagadka bêdzie za chwilê, bo muszê pomy¶leæ.

Bóg czuwa.
Mam nadzieję, że jak za jakąś godzinkę wypełnię swoje obowiązki to wpadnę tutaj i odpowiem

Fajnie, że temat na nowo się rozkręca.

PS. Nie zauważyłem wcześniej, że przykrym zajęciem jest praca, którą się wykonuje w samotności i tylko dla samego siebie. Dzięki.

Saileh · Post autor: **Saileh** » 13-11-12, 10:29

Anteas pisze:Pewnego piêknego dnia (piêknego w sensie dos³ownym) Pan przybêdzie do swojej ¶wi±tyni, a nim Kto¶ jeszcze przybêdzie, Kto¶ kogo my pragniemy. Kto to jest ten Kto¶, i do jakich dwóch "rzeczy" zosta³ porównany?

Nie jestem pewien, ale...

Łk 21
5 Gdy niektórzy mówili o świątyni, że jest przyozdobiona pięknymi kamieniami i darami, powiedział:
[...]
27 Wtedy ujrzą Syna Człowieczego, nadchodzącego w obłoku z wielką mocą i chwałą. 28 A gdy się to dziać zacznie, nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie".

Podobnie Mk 13,26 oraz Mt 24,30.
Wydaje mi się, że do mocy i chwały został porównany Duch Święty.

EDYCJA
Zdaje się, że popełniłem błąd - zdecydowanie bliższy pytaniu jest ten fragment:
Ml 3
1 Oto Ja wyślę anioła mego, aby przygotował drogę przede Mną, a potem nagle przybędzie do swej świątyni Pan, którego wy oczekujecie, i Anioł Przymierza, którego pragniecie. Oto nadejdzie, mówi Pan Zastępów. 2 Ale kto przetrwa dzień Jego nadejścia i kto się ostoi, gdy się ukaże? Albowiem On jest jak ogień złotnika i jak ług farbiarzy.

Tylko że to się trochę nie zgadza - z Panem bowiem rzeczywiście nadejdzie Anioł Przymierza, którego pragniemy. Ale to wg Biblii Tysiąclecia to raczej Pan (a nie ten Anioł) jest przyrównany do "ognia złotnika i ługu farbiarzy".

Mniej jednoznaczna jest Biblia Gdańska:
Ml 3
1 Oto ja posyłam Anioła mego, który zgotuje drogę przed obliczem mojem; a zarazem przyjdzie do kościoła swego Panujący, którego wy szukacie, i Anioł przymierza, którego wy żądacie; oto, przyjdzie, mówi Pan zastępów.
2 Lecz któż będzie mógł znieść dzień przyjścia jego? I kto się ostoi, gdy on się okaże? Bo on jest jako ogień roztapiający, i jako mydło blecharzów.

Wobec tego moja zagadka pozostaje w mocy.

Zagadka:
Mam nadzieję, że to nie będzie trudne: ile ułamków chleba zostało po tym, jak Jezus rozmnożył chleb dla pogan?
(Wskazówka: w razie wątpliwości podpowiedzią odnośnie "żydowskości" tej ludności mogą być wcześniejsze wydarzenia, które odbyły się w tej samej okolicy).

Saileh · Post autor: **Saileh** » 23-11-12, 18:09

Obawiam się, że zagadka jest za trudna. Jest to pewnie moja wina - wydaje się, że odgadnięcie, czy chleb został rozmnożony dla pogan czy dla żydów na podstawie wyłącznie tekstu Biblii jest dosyć trudne i niepewne.

Zmieniam zagadkę:
Proszę podać opis dwóch różnych wydarzeń rozmnożenia chleba, których dokonał Jezus.

Jakby ktoś się rozpędził, może jeszcze podać opis rozmnożenia chleba w Starym Testamencie (oczywiście ten opis jest już bez udziału Jezusa).

Anteas · Post autor: **Anteas** » 28-11-12, 19:17

Saileh pisze:Jest to pewnie moja wina

Nie rozważał bym tego w takich kategoriach.
__________________________

Saileh pisze:Proszę podać opis dwóch różnych wydarzeń rozmnożenia chleba, których dokonał Jezus.

Oto pierwsze rozmnożenie chleba opisane przez Św. Marka
"Odpraw ich! Niech idą do okolicznych osiedli i wsi, a kupią sobie coś do jedzenia». Lecz On im odpowiedział: «Wy dajcie im jeść!» Rzekli Mu: «Mamy pójść i za dwieście denarów kupić chleba, żeby im dać jeść?» On ich spytał: «Ile macie chlebów? Idźcie, zobaczcie!» Gdy się upewnili, rzekli: «Pięć i dwie ryby». Wtedy polecił im wszystkim usiąść gromadami na zielonej trawie. I rozłożyli się, gromada przy gromadzie, po stu i po pięćdziesięciu. A wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo, połamał chleby i dawał uczniom, by kładli przed nimi; także dwie ryby rozdzielił między wszystkich. Jedli wszyscy do sytości. i zebrali jeszcze dwanaście pełnych koszów ułomków i ostatków z ryb. A tych, którzy jedli chleby, było pięć tysięcy mężczyzn."Mk 6-;36-44

I w opisie Św Mateusza
"A gdy nastał wieczór, przystąpili do Niego uczniowie i rzekli: «Miejsce to jest puste i pora już spóźniona. Każ więc rozejść się tłumom: niech idą do wsi i zakupią sobie żywności!» Lecz Jezus im odpowiedział: «Nie potrzebują odchodzić; wy dajcie im jeść!» Odpowiedzieli Mu: «Nie mamy tu nic prócz pięciu chlebów i dwóch ryb». On rzekł: «Przynieście Mi je tutaj!» Kazał tłumom usiąść na trawie, następnie wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo i połamawszy chleby dał je uczniom, uczniowie zaś tłumom. Jedli wszyscy do sytości, i zebrano z tego, co pozostało, dwanaście pełnych koszy ułomków. Tych zaś, którzy jedli, było około pięciu tysięcy mężczyzn, nie licząc kobiet i dzieci."Mt 14;15-21

Drugie Rozmnożenie w opisie Św. Marka
"W owym czasie, gdy znowu wielki tłum był z Nim i nie mieli co jeść, przywołał do siebie uczniów i rzekł im: «Żal Mi tego tłumu, bo już trzy dni trwają przy Mnie, a nie mają co jeść. A jeśli ich puszczę zgłodniałych do domu, zasłabną w drodze; bo niektórzy z nich przyszli z daleka». Odpowiedzieli uczniowie: «Skąd tu na pustkowiu będzie mógł ktoś nakarmić ich chlebem?» Zapytał ich: «Ile macie chlebów?» Odpowiedzieli: «Siedem». I polecił ludowi usiąść na ziemi. A wziąwszy siedem chlebów, odmówił dziękczynienie, połamał i dawał uczniom, aby je rozdzielali. I rozdali tłumowi. Mieli też kilka rybek. I nad tymi odmówił błogosławieństwo i polecił je rozdać. Jedli do sytości, a pozostałych ułomków zebrali siedem koszów. Było zaś około czterech tysięcy ludzi. Potem ich odprawił."Mk 8;1-9

I w opisie Św. Mateusza
"Lecz Jezus przywołał swoich uczniów i rzekł: «Żal Mi tego tłumu! Już trzy dni trwają przy Mnie, a nie mają co jeść. Nie chcę ich puścić zgłodniałych, żeby kto nie zasłabł w drodze». Na to rzekli Mu uczniowie: «Skąd tu na pustkowiu weźmiemy tyle chleba żeby nakarmić takie mnóstwo?» Jezus zapytał ich: «Ile macie chlebów?» Odpowiedzieli: «Siedem i parę rybek». Polecił ludowi usiąść na ziemi; wziął siedem chlebów i ryby, i odmówiwszy dziękczynienie, połamał, dawał uczniom, uczniowie zaś tłumom. Jedli wszyscy do sytości, a pozostałych ułomków zebrano jeszcze siedem pełnych koszów. Tych zaś, którzy jedli, było cztery tysiące mężczyzn, nie licząc kobiet i dzieci. Potem odprawił tłumy, wsiadł do łodzi i przybył w granice Magedan."Mt 15;32-39

Łukasz i Jan opisują tylko po jednym rozmnożeniu chleba
Św. Łukasz:
"Dzień począł się chylić ku wieczorowi. Wtedy przystąpiło do Niego Dwunastu mówiąc: «Odpraw tłum; niech idą do okolicznych wsi i zagród, gdzie znajdą schronienie i żywność, bo jesteśmy tu na pustkowiu». Lecz On rzekł do nich: «Wy dajcie im jeść!» Oni odpowiedzieli: «Mamy tylko pięć chlebów i dwie ryby; chyba że pójdziemy i nakupimy żywności dla wszystkich tych ludzi». Było bowiem około pięciu tysięcy mężczyzn. Wtedy rzekł do swych uczniów: «Każcie im rozsiąść się gromadami mniej więcej po pięćdziesięciu!» Uczynili tak i rozmieścili wszystkich. A On wziął te pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo i odmówiwszy nad nimi błogosławieństwo, połamał i dawał uczniom, by podawali ludowi. Jedli i nasycili się wszyscy, i zebrano jeszcze dwanaście koszów ułomków, które im zostały."Łk 9;12-17

i Św. Jan:
"Kiedy więc Jezus podniósł oczy i ujrzał, że liczne tłumy schodzą do Niego, rzekł do Filipa: «Skąd kupimy chleba, aby oni się posilili?» A mówił to wystawiając go na próbę. Wiedział bowiem, co miał czynić. Odpowiedział Mu Filip: «Za dwieście denarów nie wystarczy chleba, aby każdy z nich mógł choć trochę otrzymać». Jeden z uczniów Jego, Andrzej, brat Szymona Piotra, rzekł do Niego: «Jest tu jeden chłopiec, który ma pięć chlebów jęczmiennych i dwie ryby, lecz cóż to jest dla tak wielu?» Jezus zatem rzekł: «Każcie ludziom usiąść!» A w miejscu tym było wiele trawy. Usiedli więc mężczyźni, a liczba ich dochodziła do pięciu tysięcy. Jezus więc wziął chleby i odmówiwszy dziękczynienie, rozdał siedzącym; podobnie uczynił z rybami, rozdając tyle, ile kto chciał. A gdy się nasycili, rzekł do uczniów: «Zbierzcie pozostałe ułomki, aby nic nie zginęło». Zebrali więc, i ułomkami z pięciu chlebów jęczmiennych, które zostały po spożywających, napełnili dwanaście koszów."J 6;5-13

Ja się nie rozpędziłem

Moja zagadka;
Pan Jezus pościł czterdzieści dni i my też pościmy czterdzieści dni co roku. Ale jeszcze dwóch ludzi pościło czterdzieści dni, pomimo że ani Panem Jezusem ani chrześcijanami nie byli. Kim zatem byli?

Arturo · Post autor: **Arturo** » 29-11-12, 19:39

Pierwszy z nich to Mojżesz. W Księdze Powtórzonego Prawa czytamy:

Pwt 9:17-19
17. Wtedy pochwyciłem obie tablice i rzuciłem oburącz, aby je potłuc na waszych oczach.
18. I leżałem przed Panem, jak za pierwszym razem, przez czterdzieści dni i czterdzieści nocy, nie jedząc chleba, nie pijąc wody za cały ten grzech, któregoście się dopuścili, czyniąc to, co jest złe w oczach Pana, i pobudzając go do gniewu.
19. Przeląkłem się bowiem widząc gniew i zapalczywość, jakimi zapłonął na was Pan, tak że chciał was wytępić. Lecz wysłuchał mnie Pan jeszcze i tym razem.
(BT)

Drugim z nich był Eliasz. W Pierwszej Księdze Królewskiej czytamy:

1 Krl 19:7-9
7. Powtórnie anioł Pański wrócił i trącając go, powiedział: Wstań, jedz, bo przed tobą długa droga.
8. Powstawszy zatem, zjadł i wypił. Następnie mocą tego pożywienia szedł czterdzieści dni i czterdzieści nocy aż do Bożej góry Horeb.
9. Tam wszedł do pewnej groty, gdzie przenocował. Wtedy Pan skierował do niego słowo i przemówił: Co ty tu robisz, Eliaszu?
(BT)

No i przyszedł czas na zadanie zagadki. Ale nie wiem co tu wymyślić. Jak zwykle z mojej strony, będzie prosta zagadka.

Jakie straszne wydarzenia będą się dziać na Ziemi u końcu czasów, takie że aż ludzie będą mdleć ze strachu?

Pozdrawiam
Artur

skrzydlaty · Post autor: **skrzydlaty** » 29-11-12, 20:38

Trochę tych strasznych rzeczy będzie: ucisk, gniew, śmierć od miecza, niewola, znaki na słońcu, księżycu i gwiazdach, trwoga wobec szumu morza i nawałnicy.
Łk 21:22-26
Będzie to bowiem czas pomsty, aby się spełniło wszystko, co jest napisane.
Biada brzemiennym i karmiącym w owe dni! Będzie bowiem wielki ucisk na ziemi i gniew na ten naród:
jedni polegną od miecza, a drugich zapędzą w niewolę między wszystkie narody. A Jerozolima będzie deptana przez pogan, aż czasy pogan przeminą.
Będą znaki na słońcu, księżycu i gwiazdach, a na ziemi trwoga narodów bezradnych wobec szumu morza i jego nawałnicy.
Ludzie mdleć będą ze strachu, w oczekiwaniu wydarzeń zagrażających ziemi. Albowiem moce niebios zostaną wstrząśnięte.

Pytanie:
Pierwszy raz Bóg przemówił do św. Pawła pod Damaszkiem.
Gdzie był św. Paweł gdy Pan Bóg mu powiedział, że musi dotrzeć do Rzymu?

Anteas · Post autor: **Anteas** » 29-11-12, 22:26

skrzydlaty pisze: Pytanie:
Pierwszy raz Bóg przemówił do św. Pawła pod Damaszkiem.
Gdzie był św. Paweł gdy Pan Bóg mu powiedział, że musi dotrzeć do Rzymu?

"Podpłynąwszy pod pewną wyspę, zwaną Kauda, z trudem zdołaliśmy uchwycić łódź ratunkową, a po wciągnięciu jej zabezpieczono okręt, opasując go linami. Z obawy, aby nie wpaść na Syrtę, zrzucili ruchomą kotwicę i tak się zdali na fale. Ponieważ miotała nami gwałtowna burza, [żeglarze] zaczęli nazajutrz pozbywać się ładunku, a trzeciego dnia wyrzucili własnoręcznie sprzęt okrętowy. Kiedy przez wiele dni ani słońce się nie pokazało, ani gwiazdy, a niesłabnąca nawałnica szalała, znikła już wszelka nadzieja naszego ocalenia. A gdy już ludzie nawet jeść nie chcieli, powiedział do nich Paweł: «Trzeba było posłuchać mnie i nie odpływać od Krety, i oszczędzić sobie tej niedoli i szkody. A teraz radzę wam być dobrej myśli, bo nikt z was nie zginie, tylko okręt. Tej nocy ukazał mi się anioł Boga, do którego należę i któremu służę, i powiedział: "Nie bój się, Pawle, musisz stanąć przed Cezarem i Bóg podarował ci wszystkich, którzy płyną razem z tobą". Bądźcie więc dobrej myśli, bo ufam Bogu, że będzie tak, jak mi powiedziano. Musimy przecież dopłynąć do jakiejś wyspy».
Kiedy zapadła czternasta noc, a nas rzucało po Adriatyku, zdawało się około północy żeglarzom, że zbliżają się do jakiegoś lądu."Dz 27;16-27

Wyspa Kauda jest na południe od Krety, a to dość daleko od Adriatyku, Zatem można powiedzieć tylko tyle, że był gdzieś we wschodniej części Morza Śródziemnego. Zwłaszcza że skoro obawiali się wpaść na Syrtę, to musieli być też blisko Afryki.

Nie jestem pewny, czy to ta właściwa odpowiedz, więc jeśli nie, to napisz. A ja zgodnie z regulaminem podaje swoją zagadkę, ufam że okaże się łatwa:
Miasto Święte jest otoczone murami, a w tych murach są bramy. Ile jest bram do Miasta Świętego,jak są rozmieszczone, i ile warstw fundamentu ułożono pod tymi murami? Jak że są ozdobione bramy Miasta Świętego, z jakiego materiału je wybudowano, Z czego jest Jego mur i z czego uczyniono fundamenty owego muru i co na nich napisano?

Mimo że zagadka z wielu pytań się składa, to jeden fragment wystarczy aby na wszystkie odpowiedzieć. Jeszcze raz wyrażam nadziję, że nie sprawi Wam ona kłopotu.

skrzydlaty · Post autor: **skrzydlaty** » 30-11-12, 13:42

Anteas pisze:Nie jestem pewny, czy to ta właściwa odpowiedz, więc jeśli nie, to napisz.

Napiszę jeśli tak.

Bo odpowiedziałeś bardzo dobrze! Dokładniej raczej się nie da. Pozdrawiam

Saileh · Post autor: **Saileh** » 09-12-12, 19:52

Anteas pisze:Ja siê nie rozpêdzi³em

Akurat

Anteas pisze:A ja zgodnie z regulaminem podaje swoj± zagadkê, ufam ¿e oka¿e siê ³atwa:
Miasto ¦wiête jest otoczone murami, a w tych murach s± bramy. Ile jest bram do Miasta ¦wiêtego,jak s± rozmieszczone, i ile warstw fundamentu u³o¿ono pod tymi murami? Jak ¿e s± ozdobione bramy Miasta ¦wiêtego, z jakiego materia³u je wybudowano, Z czego jest Jego mur i z czego uczyniono fundamenty owego muru i co na nich napisano?

Mimo ¿e zagadka z wielu pytañ siê sk³ada, to jeden fragment wystarczy aby na wszystkie odpowiedzieæ. Jeszcze raz wyra¿am nadzijê, ¿e nie sprawi Wam ona k³opotu.

Ap 21
10 I uniósł mnie w zachwyceniu na górę wielką i wyniosłą,
i ukazał mi Miasto Święte -
Jeruzalem,
zstępujące z nieba od Boga,
11 mające chwałę Boga.
Źródło jego światła podobne do kamienia drogocennego,
jakby do jaspisu o przejrzystości kryształu:
12 Miało ono mur wielki a wysoki,
miało dwanaście bram,
a na bramach - dwunastu aniołów
i wypisane imiona,
które są imionami dwunastu pokoleń synów Izraela.
13 Od wschodu trzy bramy
i od północy trzy bramy,
i od południa trzy bramy,
i od zachodu trzy bramy.
14 A mur Miasta ma dwanaście warstw fundamentu,
a na nich dwanaście imion dwunastu Apostołów Baranka.
Mam nadzieję, że nic nie ominąłem.

Zagadka:
Ustaliliśmy już, że w Nowym Testamencie są dwa rozmnożenia chlebów. A gdzie mamy opis rozmnożenia chleba w Starym Testamencie?
Kto uczynił większy cud - ten, kto rozmnażał chleb w ST, czy w Jezus? (Jest to pytanie wymagające własnej oceny, ale ufam, że bez trudu uda wam przedstawić własne stanowisko w tej nieskomplikowanej sprawie; możecie je potraktować jako nieobowiązkowe).

Anteas · Post autor: **Anteas** » 16-12-12, 14:04

Saileh pisze:Mam nadzieję, że nic nie ominąłem.

Anteas pisze: Z czego jest Jego mur i z czego uczyniono fundamenty owego muru i co na nich napisano?

Nie wiem z czego ten mur stworzono i z czego jego fundamentu powstały.

Saileh pisze:Zagadka:
Ustaliliśmy już, że w Nowym Testamencie są dwa rozmnożenia chlebów. A gdzie mamy opis rozmnożenia chleba w Starym Testamencie?

Tu;
Pewien człowiek przyszedł z Baal-Szalisza, przynosząc mężowi Bożemu (Elizeuszowi) chleb z pierwocin, dwadzieścia chlebów jęczmiennych i świeżego zboża w worku. On zaś rozkazał: «Podaj ludziom i niech jedzą!» Lecz sługa jego odrzekł: «Jakże to rozdzielę między stu ludzi?» A on odpowiedział: «Podaj ludziom i niech jedzą, bo tak mówi Pan: Nasycą się i pozostawią resztki». Położył więc to przed nimi, a ci jedli i pozostawili resztki - według słowa Pańskiego. 2 Krl 4;42-44

Saileh pisze:Kto uczynił większy cud - ten, kto rozmnażał chleb w ST, czy w Jezus? (Jest to pytanie wymagające własnej oceny, ale ufam, że bez trudu uda wam przedstawić własne stanowisko w tej nieskomplikowanej sprawie; możecie je potraktować jako nieobowiązkowe).

Pan Jezus nakarmił pięć tysięcy chłopa, A Elizeusz "tylko" setkę. Pod tym więc względem Pan Jezus większy cud uczynił.

Ja też mam zagadkę trochę na dedukcję;
Elizeusz był jak by synem Eliasza. Gdy ten odchodził zapytał Elizeusza czego by chciał jako "spadku". Pytanie brzmi zatem, czego zażądał Elizeusz w formie "spadku", czy dostał to o co prosił, i jaki (komu z krewnych przysługujący) był to spadek. (wyrażenia żądał, prosił traktuje zako synonimy w tym konkretnym przypadku).

Post autor: **hiob** » 17-12-12, 02:16

Anteas pisze: Elizeusz był jak by synem Eliasza. Gdy ten odchodził zapytał Elizeusza czego by chciał jako "spadku". Pytanie brzmi zatem, czego zażądał Elizeusz w formie "spadku", czy dostał to o co prosił...

8. Wtedy Eliasz zdjął swój płaszcz, zwinął go i uderzył wody, tak iż się rozdzieliły w obydwie strony. A oni we dwóch przeszli po suchym łożysku.
9. Kiedy zaś przeszli, rzekł Eliasz do Elizeusza: Żądaj, co mam ci uczynić, zanim wzięty będę od ciebie. Elizeusz zaś powiedział: Niechby - proszę - dwie części twego ducha przeszły na mnie!
10. On zaś odrzekł: Trudnej rzeczy zażądałeś. Jeżeli mnie ujrzysz, jak wzięty będę od ciebie, spełni się twoje życzenie; jeśli zaś nie ujrzysz, nie spełni się.
11. Podczas gdy oni szli i rozmawiali, oto zjawił się wóz ognisty wraz z rumakami ognistymi i rozdzielił obydwóch: a Eliasz wśród wichru wstąpił do niebios.
12. Elizeusz zaś patrzał i wołał: Ojcze mój! Ojcze mój! Rydwanie Izraela i jego jeźdźcze. I już go więcej nie ujrzał. Ująwszy następnie szaty swoje, Elizeusz rozdarł je na dwie części
13. i podniósł płaszcz Eliasza, który spadł z góry od niego. Wrócił i stanął nad brzegiem Jordanu.
14. I wziął płaszcz Eliasza, który spadł z góry od niego, uderzył wody, lecz one się nie rozdzieliły. Wtedy rzekł: Gdzie jest Pan, Bóg Eliasza? I uderzył wody, a one rozdzieliły się w obydwie strony. Elizeusz zaś przeszedł środkiem. (2 Krl 2:8-14)

Anteas pisze:... i jaki (komu z krewnych przysługujący) był to spadek.

Pierworodny syn otrzymywał "podwójną porcję" w dziedzictwie. Oczywiście chodzi tu o dobra materialne, ale też i o błogosławieństwo.

15. Jeśli jaki mąż będzie miał dwie żony, jedną kochaną, a drugą niekochaną, i one urodzą mu synów - kochana i niekochana - a pierworodnym będzie syn niekochanej -
16. to w dniu przekazywania dziedzictwa nie może za pierworodnego uznać syna kochanej, gdy pierworodnym jest syn niekochanej.
17. Jeśli pierworodnym jest syn niekochanej, musi mu przyznać podwójną część wszystkiego, co posiada, gdyż on jest pierwociną jego siły. On ma prawo do pierworodztwa. (Pwt 21:15-17)

W praktyce, także w Historii Zbawienia, różnie z tym bywało. Częściej pierworodny był "przeskakiwany". niż dziedziczył swą podwójną porcję. Tak było w przypadku ...

No właśnie. To będzie moje pytanie. Proszę podać co najmniej trzy przykłady ze Starego Testamentu, gdy "pierworództwo" przeszło na młodszego syna.

Arturo · Post autor: **Arturo** » 10-01-13, 18:54

Trudna to zagadka. Trudność polega na tym, ze trzeba trzy przykłady podać. Dwa znalazłem, a trzeci będę szukał.

Pierwszy to Historia ojca Izaaka i jego synów Ezawa i Jakuba. Ezaw był starszy, ale to Jakub podstępnie wymusił błogosławieństwo ojca.

Rdz 27:30-36
30. Gdy Izaak wypowiedział swe błogosławieństwo nad Jakubem i gdy ten tylko co odszedł od niego, wrócił z łowów brat Jakuba, Ezaw.
31. I on także przyrządził ulubioną potrawę ojca, zaniósł mu ją i rzekł do niego: Podnieś się mój ojcze, i jedz to, co twój syn upolował, abyś mi udzielił błogosławieństwa!
32. Izaak go zapytał: Kto ty jesteś? A on odpowiedział: Jam syn twój pieroworodny, Ezaw!
33. Izaak bardzo się zatrwożył i rzekł: Kim więc był ten, który upolował zwierzynę i przyniósł mi, a ja jadłem z niej, zanim ty wróciłeś, i pobłogosławiłem mu? Przecież to on otrzymał błogosławieństwo!
34. Gdy Ezaw usłyszał te słowa swojego ojca, podniósł głośny pełen goryczy lament, i rzekł do ojca: Daj i mnie błogosławieństwo, mój ojcze!
35. Izaak powiedział: Przyszedł podstępnie brat twój i zabrał twoje błogosławieństwo!
36. A wtedy Ezaw: Nie darmo dano mu imię Jakub! Dwukrotnie mnie już podszedł: pozbawił mnie mego przywileju pierworodztwa, a teraz odebrał za mnie błogosławieństwo!
(BT)

Jakub (miał zmienione imię przez Boga na Izrael) pobłogosławił swojego młodszego wnuka:

Rdz 48:14
14. Ale Izrael, wyciągnąwszy swoją prawą rękę, położył ją na głowie Efraima, mimo że ten był młodszy, lewą zaś rękę - na głowie Manassesa. - Umyślnie tak położył swe ręce, bo przecież Manasses był pierworodnym synem. -
(BT)

Trzeci przykład. Znalazłem taki werset:

1 Krn 5:1
1. Synowie Rubena, pierworodnego Izraela. Wprawdzie był on pierworodnym, lecz ponieważ skalał łoże swego ojca, pierworodztwo jego dane było synom Józefa, syna Izraela, więc nie podawało się rodowodów według pierworodztwa.
(BT)

Nie jestem do końca pewien czy o te właśnie przykłady Hiobowi chodziło.

Żeby wątek żył, zadaje proste pytanie:

Jak miał na imię ojciec Świętego Piotra?

Pozdrawiam
Artur

Saileh · Post autor: **Saileh** » 12-01-13, 19:20

@Arturo
Czy dobrze widzę, że odkryłeś, iż:
pierworództwo przeszło od Ezawa do Jakuba/Izraela
przeszło też od jego syna, Rubena, na Józefa
i od syna Józefa: Manassesa na Efraima ?

Trzy pokolenia, w których pierworództwo nie mogło się utrzymać przy pierworodnym.
Bardzo interesujące

ZAGADKI BIBLIJNE. Konkurs - Zabawa

Re: ZAGADKI BIBLIJNE. Konkurs - Zabawa

Re: ZAGADKI BIBLIJNE. Konkurs - Zabawa

Re: ZAGADKI BIBLIJNE. Konkurs - Zabawa

Re: ZAGADKI BIBLIJNE. Konkurs - Zabawa

Re: ZAGADKI BIBLIJNE. Konkurs - Zabawa

Re: ZAGADKI BIBLIJNE. Konkurs - Zabawa

Re: ZAGADKI BIBLIJNE. Konkurs - Zabawa

Re: ZAGADKI BIBLIJNE. Konkurs - Zabawa

Re: ZAGADKI BIBLIJNE. Konkurs - Zabawa

Re: ZAGADKI BIBLIJNE. Konkurs - Zabawa

Re: ZAGADKI BIBLIJNE. Konkurs - Zabawa

Re: ZAGADKI BIBLIJNE. Konkurs - Zabawa

Re: ZAGADKI BIBLIJNE. Konkurs - Zabawa

Re: ZAGADKI BIBLIJNE. Konkurs - Zabawa

Re: ZAGADKI BIBLIJNE. Konkurs - Zabawa