Nafteta - "dłuższy post" będzie jednocześnie moim ostatnim podstem na tym forum w tematyce politycznej - więc pewnie będzie dość długi. Ale zaczynajmy.
Kilka dni temu opisałaś swoją diagnozę na podstawie tego co przeczytałaś w Gościu Niedzielnym - który jak sądzę jest dla Ciebie autorytetem. Napisałaś tam, że:
przy krzyżu panuje nastrój powagi i zadumy, wiele osób modli się, zapala znicze, miejsce to nie przypomina pola wojny religijnej
Ja z kolei mieszkam w Warszawie i koło tego krzyża przechodzę średnio pewnie co 2-3 dni (to najkrótsza droga ze Starego Miasta i kościoła oo. Dominikanów do mojej ulubionej kawiarni. I kiedyś nawet przystanąłem, żeby się przy tym krzyżu chwilę pomodlić - i od razu zostałem "wylegitymowany" z preferencji politycznych, tego na kogo głosowałem, tego czy jestem "prawdziwym Polakiem i katolikiem" i poczęstowany opowiastkami o elektromagnesie pod płytą lotniska w Smoleńsku, światowym układzie Żydów i masonów rządzących z ukrycia. W efekcie uznano mnie za niegodnego modlitwy pod krzyżem. Ty było jakieś 3-4 tygodnie temu - już po wyborach ale chyba jeszcze przed wywiadem Komorowskiego w GW.
W każdym razie ja już wtedy czułem jak się to skończy - okolice krzyża opanowała grupa ekstremistów, którzy do realizacji swoich celów nie zawaha się użyć nawet symboli religijnych. Z resztą mam wrażenie, że dla tych osób religia z wiary przekształciła się w tradycję i jak by trzeba było to dobrze wysterowani przez kogoś z zewnątrz w obronie "prawdziwej wiary" gotowi byliby obrzucić pomidorami Papieża (bo jak się okazało obrzucić wyzwiskami księży realizujących porozumienie podpisane przez Kurię nie mieli oporów).
A oczywiście na "zwycięstwie pod pałacem" najwięcej wcale nie stracił prezydent Komorowski czy PO, tylko Kościół. Ku mojemu zdziwieni ci sami biskupi, którzy z wielkim krzyżem reagują na próby zdejmowania krzyży w szkołach czy szpitalach i oburzają się gdy jakaś mało inteligentna piosenkarka kpi sobie w Biblii żeby o niej napisali w jakimś nędznym kolorowym magazynie, w przypadku gdy najważniejszego symbolu naszej wiary używa się do podważania zasad demokracji, jawnego łamania prawa i awanturnictwa politycznego, twierdzą, że oni nie są stroną w sporze i umywają ręce. Efekt jest oczywiście taki, że wszyscy moi znajomi, którzy nie są katolikami (albo są katolikami, ale mało zaangażowanymi) zaczynają kojarzyć moją wiarę z tym huligaństwem, które ma miejsce na Krakowskim Przedmieściu i z takim Kościołem nie chcą mieć do czynienia. A kapitał polityczny zbija na takich akcjach głównie SLD i różne organizacje lewicowo-anarchstyczne, które teraz robią sobie publicznie żarty z krzyża, organizują publiczne happeningi ku uciesze innych. I społeczeństwo im tego nie zabrania - bo skoro "prawdziwi katolicy" potrafią użyć krzyża do organizowania huligańskich akcji, to czemu należy od innych wymagać szacunku dla tego symbolu.
Podsumowując - łączenie polityki z wiarą kończy się tak, ża najbardziej na tym wszystkim traci Kościół. I dlatego ja już nie zamierzam uczestniczyć w żadnym forum, które łączy te 2 tematy - bo wierzę, że robiąc to działam na szkodę Kościoła i jego przywódcy - Jezusa. Daliśm się wszyscy wpuścić prze kudłatego, któremu najwyższy czas powiedzieć STOP.
