Ap 7,13-14-Ci przyodziani w białe szaty kim są

[Agunik]

<iframe width="560" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/37rbaTdD3M ... 4&hl=pl_PL" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

<iframe width="560" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/W3YJl9Yem6 ... 4&hl=pl_PL" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

Ci przyodziani w białe szaty kim są i skąd przybyli?
I powiedziałem do niego: Panie, ty wiesz.
I rzekł do mnie: To ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku i opłukali swe szaty,
i w krwi Baranka je wybielili. (Ap 7,13-14)

Zapalając znicze na grobach bliskich pochylamy się z chrześcijańską nadzieją
Pochylamy się nad tajemnicą pustego grobu Chrystusa,
Szczególnie dziś jest on dla nas świadectwem tryumfu Zmartwychwstałego nad śmiercią.

Oddajemy cześć Panu Bogu we wszystkich Jego świętych.
Oto tłum wybranych, którzy przyszli "z wielkiego ucisku".
Ich celem życia było codzienne trwanie przy Chrystusie,
pokonywanie swoich słabości,
codzienna walka ze złem i miłość.

Oto wybrani, stojący przed tronem Baranka.
Trafili do nieba, ponieważ zaufali Bogu
I oddali Mu całe swoje życie.
Umarli dla świata, aby żyć dla Chrystusa.

Dziś przemawiają do nas jednym głosem:
Zbawienie u Boga naszego, Zasiadającego na tronie i u Baranka.

Czy pragniesz do nich dołączyć?


Rozważaj Słowo Boże:
Ez 37,3-14

3. I rzekł do mnie: Synu człowieczy, czy kości te powrócą znowu do życia? Odpowiedziałem: Panie Boże, Ty to wiesz.
4. Wtedy rzekł On do mnie: Prorokuj nad tymi kośćmi i mów do nich: Wyschłe kości, słuchajcie słowa Pana!
5. Tak mówi Pan Bóg: Oto Ja wam daję ducha po to, abyście się stały żywe.
6. Chcę was otoczyć ścięgnami i sprawić, byście obrosły ciałem, i przybrać was w skórę, i dać wam ducha po to, abyście ożyły i poznały, że Ja jestem Pan.
7. I prorokowałem, jak mi było polecone, a gdym prorokował, oto powstał szum i trzask, i kości jedna po drugiej zbliżały się do siebie.
8. I patrzyłem, a oto powróciły ścięgna i wyrosło ciało, a skóra pokryła je z wierzchu, ale jeszcze nie było w nich ducha.
9. I powiedział On do mnie: Prorokuj do ducha, prorokuj, o synu człowieczy, i mów do ducha: Tak powiada Pan Bóg: Z czterech wiatrów przybądź, duchu, i powiej po tych pobitych, aby ożyli.
10. Wtedy prorokowałem tak, jak mi nakazał, i duch wstąpił w nich, a ożyli i stanęli na nogach - wojsko bardzo, bardzo wielkie.
11. I rzekł do mnie: Synu człowieczy, kości te to cały dom Izraela. Oto mówią oni: Wyschły kości nasze, minęła nadzieja nasza, już po nas.
12. Dlatego prorokuj i mów do nich: Tak mówi Pan Bóg: Oto otwieram wasze groby i wydobywam was z grobów, ludu mój, i wiodę was do kraju Izraela,
13. i poznacie, że Ja jestem Pan, gdy wasze groby otworzę i z grobów was wydobędę, ludu mój.
14. Udzielę wam mego ducha po to, byście ożyli, i powiodę was do kraju waszego, i poznacie, że Ja, Pan, to powiedziałem i wykonam - wyrocznia Pana Boga.