Różaniec I/1 - Tajemnice radosne

Modlitwy i nabożeństwa
Awatar użytkownika
Agunik
Przyjaciel forum
Posty: 347
Rejestracja: 10-03-12, 00:25
Lokalizacja: Kraków
Kontakt:

Różaniec I/1 - Tajemnice radosne

Post autor: Agunik » 01-05-12, 15:55

<iframe width="420" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/MeuwHkGUATY" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie

Oto ja Służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa (Łk 1,38).

Oto prawdziwa Służebnica Pana.
Oto Służebnica, która nie lęka się w obliczu tajemnicy niepojętej zmysłami
odpowiedzieć Bogu "fiat".
A czy Ty przyjmujesz Boże Słowo z wiarą?
Kościół "staje się matką ... przyjmując z wiarą słowo Boże" , podobnie jak Maryja, która pierwsza "uwierzyła", przyjmując słowo Boże objawione Jej przy zwiastowaniu i zachowując wierność temu słowu poprzez wszystkie doświadczenia aż do Krzyża. Kościół zaś "staje się matką", gdy przyjmując słowo Boże z wiarą "przez przepowiadanie i chrzest rodzi do nowego i nieśmiertelnego życia synów z Ducha Świętego poczętych i z Boga zrodzonych" . Ów "macierzyński" rys Kościoła wyraził się w sposób szczególny w nauczaniu Apostoła narodów, gdy pisał: "Dzieci moje, oto ponownie w bólach was rodzę, aż Chrystus w was się ukształtuje" (Ga 4,19). (Jan Paweł II, Redemptoris Mater 43)



Nawiedzenie świętej Elżbiety

Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona
(Łk 1, 42)

Elżbieta dostrzegła w Niej Syna Bożego.
Dostrzegła, ponieważ Matka była napełniona Bożą łaską.
A czy Ty niesiesz do bliźnich Jezusa?
Oto wraz z Maryją przychodzi do domu Elżbiety i Zachariasza Słowo przedwieczne, Syn Boży. Przychodzi, ażeby znaleźć się pośród nas. Tak, jak niegdyś okres przed urodzeniem związał Go z Nazaretem, a potem z okolicą Judei, gdzie mieszkała Elżbieta, ostatecznie zaś z miasteczkiem Betlejem, gdzie miał przyjść na świat, tak teraz każde Jego nawiedzenie wiąże Go z coraz to innym miejscem na ziemi, gdzie w sposób liturgiczny to nawiedzenie celebrujemy. (Jan Paweł II, Homilia, Zamość, 12.VI.1999r.)


Narodzenie Jezusa

Dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan
(Łk 2,11)

Słowo dla nas staje się człowiekiem,
abyśmy na nowo odkryli godność dziecka Bożego.
Czy pozwalasz, by narodziło się w Tobie?
Wraz z Tobą, dziewicza Matko, zatrzymujemy się w zamyśleniu
przed żłóbkiem, w którym leży Dzieciątko,
dzieląc Twoje zadziwienie
wobec nieogarnionej łaskawości Boga.
Użycz nam Twoich oczu, Maryjo, abyśmy wniknęli w tajemnicę
ukrytą się w kruchym ciele Twego Syna.
Ucz nas rozpoznawać Jego oblicze
w dzieciach każdej rasy i kultury.
Wspomóż nas, abyśmy byli autentycznymi świadkami
Jego przesłania pokoju i miłości,
by ludzie naszych czasów
naznaczonych wciąż wielkimi konfliktami i niesłychaną przemocą,
umieli rozpoznać w Dzieciątku,które trzymasz w ramionach,
jedynego Zbawcę świata,
niewyczerpane źródło prawdziwego pokoju,
którego tak bardzo pragnie każde ludzkie serce.
(Jan Paweł II, Orędzie bożonarodzeniowe, Urbi et Orbi 2002)

Ofiarowanie Jezusa w świątyni

Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. (Łk 2, 34)

Symeon przyjął znak od Boga i wypowiedział proroctwo.
A czy Ty masz otwarte serce na Boga i Jego znaki?
Dziewica Maryja, która miała wielki przywilej ofiarowania Ojcu Jezusa Chrystusa, Syna Jego Jednorodzonego jako ofiarę czystą i świętą, niech sprawi, abyśmy byli zawsze otwarci na przyjęcie wielkich dzieł, których On nie przestaje dokonywać dla dobra Kościoła oraz całej ludzkości. (Jan Paweł II, Orędzie na Dzień Życia Konsekrowanego, Watykan, 6 stycznia 1997 )


Odnalezienie Jezusa w świątyni

Oto ojciec twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie.
(Łk 2, 48)

Matka uczy nas odczuwać lęk, gdy nie ma Jezusa.
Czy lękasz się, gdy zgubisz Jezusa w swoim życiu?
Wraz z utratą wrażliwości sumienia następuje również zaćmienie poczucia Boga, a kiedy zagubi się ów decydujący punkt wewnętrznego odniesienia, zatraca się także poczucie grzechu. Dlatego właśnie mój Poprzednik, Pius XII, używając zwrotu, który stał się niemal przysłowiowym, oświadczył, że "grzechem tego wieku jest utrata poczucia grzechu". (Jan Paweł II, Reconciliatio et paenitentia, 18)
Z Bożym pozdrowieniem!
Agnieszka
--------
Odnowię bowiem moje przymierze z tobą i poznasz, że Ja jestem Pan,
abyś pamiętała i wstydziła się,
i abyś ze wstydu ust swoich nie otwarła wówczas,
gdy ci przebaczę wszystko, coś uczyniła. (Ez 16,62-63)


ODPOWIEDZ