katolik.us

Pochwała Oblubieńca - 16.IX.1998 r.

Wyśpiewać Tobie pragnę
Pień duszy mej o Panie,
Gdy wspomnę na me życie
I Twoje zmiłowanie.

        Ty wziąłeś mnie w ramiona
        W dzień narodzenia mego,
        I naznaczyłeś serce
        Pieczęcią Ducha Swego.

Mijały długie lata,
Poznałam życia znoje,
Gdy me samotne serce
Deptano we krwi mojej.

        Uciekłam gdzieś w nieznane,
        Trafiłam między ciernie,
        A dusza ma żebrała
        Miłości Miłosiernej.

A Miłość zrzekła się tronu,
Zstąpiła na szlak mój surowy,
Koronę cierniową przybrała,
Oblekła się w płaszcz purpurowy.

        I rozciągnęła odzienie
        Na nagość serca mego,
        I krzyżem poświadczyła
        Tęsknotę swą do niego.

Pomimo, że obmyła
Mnie z krwi mojej obficie,
Niepomna na Przymierze
Znów porzuciłam Życie.

        Lecz Ty wspomniałeś Panie
        Na dni mojej młodości,
        I dałeś się rozpoznać
        Ponownie w Swej miłości.

I przypomniałeś Jezu,
Com Tobie obiecała,
Gdy zdruzgotana dusza
We łzach Ciebie szukała.

        Dziś milczę zawstydzona,
        Bo w miłosierdziu Swoim
        Dałeś mi się przebłagać
        Za wszystkie grzechy moje.

I obiecałeś Panie,
Że mnie otoczysz chwałą,
Że będę mogła przylgnąć
Do Ciebie duszą całą.

        Więc proszę w uniżeniu,
        Bym już nie zaginęła,
        By ma stęskniona dusza
        W Twym sercu odpoczęła.