Chciał bym poznać zdanie znakomitych apologetów będących fundamentem tego forum jak i pozostałych użytkowników niezwiązanych zawodowo czy też hobbystycznie z wiarą i jej dogłębną analizą n/t tworzenia sobie bożków z rzeczy materialnych oraz kształtowania sumienia względem stanu posiadania.
Z racji tego że moim konikiem ( nie "M" oczywiście
) jest motoryzacja to na niej położę fundamenty pod to rozważanie. Czym zatem jest zakup samochodu, gdy najistotniejszą kwestią w jego wyborze jest to ile gwiazdek w testach zderzeniowych zdobył? Czy w tym przypadku nie mijamy się ze słowami o zaufaniu Panu i tym co w pacierz mówimy "bądź wola Twoja"? Czy przypadkiem nie szukamy sobie nieśmiertelności i czy nie budujemy sobie złotego cielca na 4 kołach?
Kolejne zagadnienie tyczy się bezpośrednio tytułu wątku czyli nauki KK, a w tym konkretnym przypadku jej brak albo oddźwięku w pewnych dziedzinach życia. O ile Kościół bardzo chętnie dostosowuje słowa Boga względem rzeczywistości w XXI w np. w kwestii VI przykazania gdzie wiemy że niemiłym w oczach Boga jest stosowanie m.in. antykoncepcji farmakologicznej etc, gdzie karygodnym jest też oglądanie wszelkich materiałów pornograficznych nieznanych przecież ponad 2000 lat temu to takich wytycznych (przynajmniej takich ogólnodostępnych poruszanych w kazaniach czy do rozważenia w książeczkowych rachunkach sumienia) nie ma w kwestiach bogactwa i tego co się z nimi robi. Czy zakup dla poczucia się lepszym, ukazania wyższości nad innymi, lansu czy z innej pobudki samochodu, którego eksploatacja jest bardzo kosztowna, który spala ogromne ilości paliwa, zanieczyszcza środowisko spalinami ale i też np. większą ilością odpadów z ogumienia, klocków hamulcowych etc. jest czymś karygodnym w spojrzeniu na to przez pryzmat Pisma Świętego i nauki Chrystusa? Czy takie motoryzacyjne podejście do życia można przyrównać do bardzo wymownego marnowania żywności gdzie zamiast nabyć taką ilość jaka jest nam niezbędna kupujemy całe siatki żywności, która potem trafia na śmietnik? Czy np. kąpiel w mleku, wyrzucanie jedzenia tylko dlatego że preferujemy jakąś jego część np. jemy skórki chleba a resztę wywalamy, wylewanie m3 wody podczas brania prysznica można przyrównać do jazdy przez jedną osobę samochodem który spala zamiast 6 litrów tak jak inne auta tych litrów 15-20 i więcej, albo mieszkania 2 osób w wielkim domu gdzie na jego ogrzanie przeznacza się olbrzymie zasoby energii?
Czy wszystkie poruszone powyżej kwestie mają jakiś oddźwięk w nauczaniu Chrystusa czy też są to nieistotne z pkt. widzenia KK fanaberie, których wprowadzenie do powszechnej nauki Kościoła mogło by spowodować wielkie zamieszanie i oburzenie wśród zamożnych wiernych?
Czy biblijnym znamieniem bestii nie jest przypadkiem materialny stan posiadania i to jak kurczowo zawszę będziemy bronić tego co mamy i ile usprawiedliwień znajdziemy na to dlaczego co chwilę zamieniamy czy to telefon czy samochód na nowy? Czy w przeciwieństwie do kudłatego lobby w kwestii związków jednopłciowych, aborcji etc. wywrotny plan diabła w strefie ubóstwa nie został już zrealizowany względem niemal całej ludzkości? Czy nie wydaje się znamiennym to że od małego matki kształtują swoje dzieci pod względem finansów mówiąc im by obrały drogę życiową gwarantującą dostatek w życiu czyli np. takie studia medyczne, prawnicze? Czy nasze spoglądanie na świat przez pryzmat naszej dumy wobec tego co sobie inni pomyślą jak zobaczą nasze nowe auto, komórkę etc. nie jest kolejnym dowodem ku temu? Czy posiadając wielkie pieniądze i trwoniąc wielkie sumy na przyjemności czy to na sportowe auta, czy najdroższe jedzenie, alkohole etc ciągle można żyć w przyjaźni z Chrystusem? Czy przypadkiem w dzisiejszych czasach podejmowanie decyzji na kanwie tego co sobie o naszym wyborze pomyślą inni (ukierunkowanym na wywołaniu zazdrości u innych, dążenia do tego by nas podziwiano etc.) nie stało się celem naszego życia?
Zdaje sobie sprawę z tego że te pytania są trudne ale proszę o odpowiedź na nie poprzez pryzmat Pisma Świętego nauki KK, a dopiero później może przez własne mniemanie etc.
Powyższe rozważanie ma pomóc mnie i mam nadzieje wielu innym w tym młodym ludziom którzy startując od przysłowiowego zera próbują znaleźć tą właściwą drogę (a jak wiadomo ta ścieżka do wąskich należy) jaką należy obrać ku zbawieniu (w tym również w takich kwestiach jak m.in. status materialny).