"Dorosłe dzieci mają żal, za kiepski przepis na ten świat..." - już 30 lat temu śpiewał zespół Turbo. W międzyczasie kraj przeszedł tzw. transformację, a słowa utworu nie straciły na aktualności...
Andriej, myślę, że temat wart jest odrębnej dyskusji, gdzie będziemy zgłębiać Bożą politykę, w Jego "państwie", co więcej mamy Jego obietnicę, że zalążek tej rzeczywistości jest w zasięgu naszej ręki...
----
Wracając jednak do naszego tematu
Chciałabym Was zapytać, co rozumiecie przez pojęcie -
dobra. Skąd mamy wiedzieć, że wyrządzamy komuś dobro, a nie zło?
Niektóre mamy potrafią tak kochać swoje dzieci, że te bez niej niczego nie potrafią. Ona przygotowuje posiłki, sprząta ich pokoje, skutecznie ochrania przed światem i nadmiarem znajomych, żeby ich nie skrzywdzili...itd. Znałam jedną mamę, która jechała przez całe miasto, żeby synowi zawieźć drugie śniadanie do szkoły. Chłopak stał się pośmiewiskiem i z czasem zaczął rozumieć, że wspaniała osoba wyrządza mu krzywdę.
Często jest tak, że dopiero po dłuższym czasie widzimy, że dane działanie, reakcja przyniosła dobre (lub złe) owoce. No dobrze, ale skąd mam wiedzieć, to teraz, w tej chwili jakie działanie podjąć?
Bywają, tak proste sytuacje, jak ujadanie (wyładowanie agresji) na kogoś, wtedy wkraczam i próbuję umniejszyć skalę problemu (bo zazwyczaj tak jest) - to chyba ma nawet swoją nazwę - pacyfikowanie.
Najczęściej właśnie nie podejmujemy żadnego działania, bo wychodzimy z założenia, że to nie nasza sprawa - to ja krzyczę - nawet nie wiesz, jak bardzo twoja sprawa!
Zachęcam do dyskusji, jak rozumieć dobro, czym ono jest, jak je rozpoznać?
... Bądż wola Twoja ... od narodzin ... i niech będzie tak już na zawsze ...
) kon ma takie mysli: ze podwladny chyba zawsze mysli, ze szef w ogole nie mysli ... i ze szef to taki dran. A jesli czasem ( a moze i nawet dwa razy czesciej niz czasem) taki szef ma racje i musi warknac nawet, aby te racje laskawie podwladny zechcial przyjac to moze byc i tak w tej historyi, ze dran to nie zawsze szef ( szefowa).
A mówiąc już serio, 
)