Odpust zupełny?

[polak]

Hiobie, jeśli taki temat istnieje to przepraszam za "śmiecenie na forum".
Czy mógłbyś mi wyjaśnić jak uzyskać odpust zupełny?Ponieważ ja znam tylko kilka warunków.

[Yarpen Zirgin]

Hiobem nie jestem, ale odpowiedź na swoje pytanie znajdziesz w tym miejscu:

Odpusty w Kościele Katolickim

[polak]

Yarpen Zirgin Dziękuje za odpowiedź. :mrgreen:

[Vul]

Hiobem nie jestem, ale odpowiedź na swoje pytanie znajdziesz w tym miejscu:
Odpusty w Kościele Katolickim

Ja też Ci dziękuję... szczególnie dwie z wymienionych możliwości uzyskania odpustów zupełnych są po prostu na wyciągnięcie ręki (po spełnieniu zwykłych warunków):

Nawiedzenie Najświętszego Sakramentu - odpust cząstkowy; adoracja Najświętszego Sakramentu: przynajmniej pół godziny - odpust zupełny.

Uczestnictwo w nabożeństwie Gorzkich żalów jeden raz w okresie Wielkiego Postu w jakimkolwiek kościele na terenie Polski - odpust zupełny.

[hiob]

Yarpen Zirgin, dzięki. Warto pamiętać o pewnym warunku, z którym ja mam olbrzymie trudności, a którego ksiądz Jacek Nowak nawet nie wspomina. Jest nim wyrzeczenie się przywiązania do jakiegokolwiek grzechu. Nawet powszedniego.

To znaczy, że aby uzyskać odpust zupełny, musimy szczerze pozbyć się przywiązania do naszych niedoskonałości. U mnie na przykład byłoby to wyrzeczenie się spoglądanie na laptopa podczas jazdy. Nie sądzę, by taka praktyka pozbawiała mnie łaski uświęcającej, jeżeli to robię rozsądnie.

Natomiast gdyby ktoś patrzył w komputer, powiedzmy, oglądając z zainteresowaniem film podczas jazdy, to może to być nawet grzech ciężki, gdyż poważnie naraża życie swoje i innych użytkowników dróg.

Jednak doskonała postawa wyklucza nawet "rozsądne zerkanie" w monitor, po uprzednim upewnieniu się, że w promieniu kilometra nikt nie jedzie. Zerkanie, by spojrzeć na mapę pogody, czy na cenę paliwa na najbliższej stacji benzynowej. Na pewno bezpieczniej i rozsądniej byłoby się zatrzymać i dopiero wtedy spoglądać w komputer.

Oczywiście to tylko przykład, takich niedoskonałości mam z pewnością więcej i nie ze wszystkich zdaję sobie nawet sprawę. Każdy z nas, obawiam się, ma swoje małe grzeszki, które bardzo kocha i nie chce się z nimi pożegnać. Jeżeli tak jest, to one uniemożliwiają nam uzyskanie odpustów zupełnych. Zawsze jednak możemy wtedy uzyskać odpust cząstkowy.

Warunki uzyskania odpustu zupełnego:

I. Brak jakiegokolwiek przywiązania do grzechu, nawet powszedniego (jeżeli jest brak całkowitej dyspozycji - zyskuje się odpust cząstkowy)
II. Stan łaski uświęcającej (brak nieodpuszczonego grzechu ciężkiego) lub spowiedź sakramentalna
III. Przyjęcie Komunii świętej
IV. Odmówienie modlitwy (np. "Ojcze nasz" i "Zdrowaś Mario") w intencjach Ojca Świętego (nie chodzi o modlitwę w intencji samego papieża, choć i ta modlitwa jest bardzo cenna; modlitwa związana z odpustem ma być skierowana w intencji tych spraw, za które modli się każdego dnia papież. Intencje te są często ogłaszane, m.in. na naszych stronach z kalendarzem na dany miesiąc)
V. Wykonanie czynności związanej z odpustem

Jeszcze dwa linki, z jednej z tych stron skopiowałem powyższe warunki:

http://www.mikolaj-bydgoszcz.home.pl/ka ... dpusty.htm

http://www.parafiawojskowa.swi.pl/odpust.pdf

Na naszym forum pisaliśmy już o odpustach, między innymi w wątku o czyśćcu, przeczytaj, jak znajdziesz chwilę czasu: viewtopic.php?t=925

I jeszcze coś. Gdy Pan Jezus dyktował świętej Faustynie Nowennę do Miłosierdzia Bożego, a ósmym dniu nakazał się modlić za dusze czyśćcowe. Powiedział:

Dziś sprowadź mi dusze, które są w więzieniu czyśćcowym i zanurz je w przepaści miłosierdzia mojego, niechaj strumienie krwi mojej ochłodzą ich upalenie. Wszystkie te dusze są bardzo przeze mnie umiłowane, odpłacają się mojej sprawiedliwości; w twojej mocy jest im przynieść ulgę. Bierz ze skarbca mojego Kościoła wszystkie odpusty i ofiaruj za nie... O, gdybyś znała ich mękę, ustawicznie byś ofiarowała za nie jałmużnę ducha i spłacała ich długi mojej sprawiedliwości.

Pozdrawiam.

[Vul]

Dodam jeszcze jeden link doprecyzowujący warunki uzyskania odpustu zupełnego i odpustów cząstkowych. Faktycznie brak przywiązania do grzech jest najtrudniejszy, ale jak się przystępuje do spowiedzi to przy żalu za grzechy najczęściej takiego przywiązania się pozbywa przynajmniej na taki czas, żeby móc ten odpust ofiarować na duszę cierpiącą w czyśćcu.

Polecam powyższy link. Jest w nim jasno, klarownie i krótko wyjaśnione: po co? jak? kiedy?

[jumik]

Hiobem nie jestem, ale odpowiedź na swoje pytanie znajdziesz w tym miejscu:
Odpusty w Kościele Katolickim

Ja też Ci dziękuję... szczególnie dwie z wymienionych możliwości uzyskania odpustów zupełnych są po prostu na wyciągnięcie ręki (po spełnieniu zwykłych warunków):

Nawiedzenie Najświętszego Sakramentu - odpust cząstkowy; adoracja Najświętszego Sakramentu: przynajmniej pół godziny - odpust zupełny.

Uczestnictwo w nabożeństwie Gorzkich żalów jeden raz w okresie Wielkiego Postu w jakimkolwiek kościele na terenie Polski - odpust zupełny.

Ja bym do tych "na wyciągnięcie ręki" dodał jeszcze punkty (z tej strony):

50. Czytanie Pisma Świętego przez pół godziny - odpust zupelny; natomiast w krótszym czasie - odpust cząstkowy.

oraz

63. Odprawienie Drogi Krzyżowej - warunki:

-odprawić przed stacjami Drogi Krzyżowej;
- musi być 14 krzyżyków;
- rozważanie Męki i śmierci Chrystusa (nie jest konieczne rozmyślanie o poszczególnych tajemnicach każdej stacji);
- wymaga się przechodzenia od jednej stacji do drugiej (przy publicznym odprawianiu wystarczy, aby prowadzący przechodził, jeśli wszyscy wierni nie mogą tego czynić);

"przeszkodzeni" mogą przez pół godziny pobożnie czytać i rozważać o Męce i Śmierci Chrystusa - odpust zupełny

oraz

48. Odmówienie różańca w kościele, kaplicy publicznej, w rodzinie, we wspólnocie zakonnej, w pobożnym stowarzyszeniu (wystarczy odmówić tylko jedną część różańca) - odpust zupełny; natomiast odmówienie poza tymi miejscami lub wspólnotami - odpust cząstkowy:

[hiob]

... Faktycznie brak przywiązania do grzech jest najtrudniejszy, ale jak się przystępuje do spowiedzi to przy żalu za grzechy najczęściej takiego przywiązania się pozbywa przynajmniej na taki czas, żeby móc ten odpust ofiarować na duszę cierpiącą w czyśćcu.

Być może. Na pewno wtedy nasze dusze są blisko Boga i każdy z nas jest pełen nadziei, że już nigdy nie zgrzeszy. Ja jednak obawiam się, że tu może chodzić o coś więcej. Ale tu by się przydała opinia eksperta, może jakiś kapłan odnajdzie ten wątek i podzieli się z nami swoją ekspertyzą.

Czytałem kiedyś o jakimś świętym, mistyku, który głosił płomienne kazanie o odpustach. Wszelkie teoretyczne warunki uzyskania odpustu były spełnione, ale Bóg pozwolił mu poznać wiedzę, że spośród całego tłumu wiernych słuchających go, zaledwie dwie osoby spełniły warunki umożliwiające uzyskanie przez nie całkowitego odpustu.

Bóg jest miłosierny i wybaczy nam wszystko, ale nie zawsze to będzie tak proste, jak nas ostatnio niektórzy uczą. Czyściec jest konkretną rzeczywistością i, wydaje się, większość zbawionych jakiś proces oczyszczenia musi przejść. Odpusty są wielkim darem Kościoła, ale nie możemy zakładać, że z pewnością uzyskaliśmy zupełny odpust za naszych zmarłych bliskich i np. przestać się już modlić za nich.

Jest to konkretne niebezpieczeństwo, bo, obserwując pogrzeby w ostatnich latach, odnoszę wrażenie, że czasem zamieniają się w procesy kanonizacyjne i zmarłych od razu wynosi się na ołtarze. Wiem, że o zmarłych źle nie wypada mówić, ale wiem też, że jeżeli wśród żyjących tak niewielu jest świętych, to skąd się ich nagle bierze tylu spośród zmarłych?

Starajmy się zatem "kolekcjonować odpusty" za nas i za naszych bliskich, ale zawsze musimy pamiętać, że nigdy nie będziemy pewni, czy uzyskany odpust otworzy komuś niebo, czy jedynie do tego nieba go przybliży.

[Saileh]

Bóg jest mi³osierny i wybaczy nam wszystko, ale nie zawsze to bêdzie tak proste, jak nas ostatnio niektórzy ucz±. Czy¶ciec jest konkretn± rzeczywisto¶ci± i, wydaje siê, wiêkszo¶æ zbawionych jaki¶ proces oczyszczenia musi przej¶æ. Odpusty s± wielkim darem Ko¶cio³a, ale nie mo¿emy zak³adaæ, ¿e z pewno¶ci± uzyskali¶my zupe³ny odpust za naszych zmar³ych bliskich i np. przestaæ siê ju¿ modliæ za nich.

Taka nauka to w³a¶ciwie nawet herezja.
Na tej stronie ( http://yarpen-zirgin.pl/dekret-o-usprawiedliwieniu/ ) zamieszczono fragmenty (te zamieszczone w Breviarium Fidei) Dekretu o usprawiedliwieniu Soboru Trydenckiego.
Oto fragment dziewi±tego rozdzia³u:

[...]Lecz i tego nie nale¿y twierdziæ, ¿e ci, którzy prawdziwie zostali usprawiedliwieni, winni bez ¿adnej w±tpliwo¶ci samych siebie zapewniaæ, i¿ zostali usprawiedliwieni. Nastêpnie [nie nale¿y twierdziæ], .¿e nikt nie doznaje odpuszczenia grzechów i usprawiedliwienia, tylko ten, kto wierzy z ca³kowit± pewno¶ci±, i¿ dozna³ odpuszczenia grzechów i usprawiedliwienia oraz ¿e jedynie dziêki tej wierze dokonuje siê odpuszczenie i usprawiedliwienie, jak gdyby ten, kto w to nie wierzy, w±tpi³ w obietnice Bo¿e i skuteczno¶æ ¶mierci i zmartwychwstania Chrystusa. Jak bowiem nikt bogobojny nie powinien w±tpiæ w Bo¿e mi³osierdzie i w zas³ugê Chrystusa oraz w moc i skuteczno¶æ sakramentów, tak ka¿dy, kto patrzy na siebie samego, na w³asn± s³abo¶æ i brak usposobienia, mo¿e dr¿eæ i lêkaæ siê o swoj± ³askê, gdy¿ nikt nie mo¿e wiedzieæ z nieomyln± pewno¶ci± wiary, ¿e otrzyma³ ³askê Bo¿±.

[hiob]

Saileh, czy mógłbyś jaśniej napisać o co Ci chodzi? Nie bardzo rozumiem. Jaka nauka to "właściwie nawet herezja"? Nie bardzo mogę się zorientować, co cytowany przez Ciebie fragment ma wspólnego z tym, o czym ja pisałem?

[Saileh]

Saileh, czy móg³by¶ ja¶niej napisaæ o co Ci chodzi? Nie bardzo rozumiem. Jaka nauka to "w³a¶ciwie nawet herezja"? Nie bardzo mogê siê zorientowaæ, co cytowany przez Ciebie fragment ma wspólnego z tym, o czym ja pisa³em?

No zarówno ten fragment, jak i Ty:

Odpusty s± wielkim darem Ko¶cio³a, ale nie mo¿emy zak³adaæ, ¿e z pewno¶ci± uzyskali¶my zupe³ny odpust za naszych zmar³ych bliskich i np. przestaæ siê ju¿ modliæ za nich.

Zwracacie uwagê na konieczno¶æ "w±tpienia" w skuteczno¶æ swoich zabiegañ o uzyskanie jakiejkolwiek Bo¿ej £aski.

[hiob]

Saileh, wybacz, ale dalej nie rozumiem. Kto zwraca "uwagę na konieczność "wątpienia" w skuteczność swoich zabiegań o uzyskanie jakiejkolwiek Bożej Łaski"?

Zacytowałeś fragment dokumentu, który nic nie mówi o odpustach, ani o czyśćcu. Uczy natomiast o zbawieniu. To są zupełnie odmienne zagadnienia. Nie rozumiem więc zupełnie Twojego toku rozumowania. Nie wiem, czy uważasz, że mogę mieć pewność, że ofiarowany przeze mnie odpust za duszę jakiejś osoby spowodował, że znalazła się ona w niebie? I że zamiast modlić się za nią, mogę teraz modlić się do niej? Zapewniam Cię, że takie podejście nie tylko nie jest prawidłowe, ale wręcz jest grzechem.

Jedynie papież może nieomylnie ogłosić, że ktoś jest w niebie. Kanonizowany święci są, to wiemy. Natomiast co do pozostałych ludzi, to niezależnie od tego ile za nich ofiarowaliśmy odpustów, pozostaje nam co najwyżej nadzieja.

A jeżeli cytujesz dokumenty soborowe, to poszukaj jakiegoś na temat. Podczas Soboru Trydenckiego, sesja XXV, Kościół nauczał o czyśćcu i o odpustach.

A poniżej fragment nowszego dokumentu, autorstwa papieża Pawła VI:

PAWEŁ VI
KONSTYTUCJA APOSTOLSKA
INDULGENTIARUM DOCTRINA:

10. Korzystanie z odpustów pobudza również do ufności i nadziei pełnego pojednania z Bogiem Ojcem. Sprawia to jednak tak, że nikomu nie daje sposobności do niedbalstwa i w żaden sposób nie zwalnia od wysiłku gorliwego wyrabiania dyspozycji, wymaganych do pełnego zjednoczenia z Bogiem. Bo odpusty, choć są dobrami darmo danymi, jednakże bywają udzielane tak za żywych jak za zmarłych tylko po wypełnieniu pewnych warunków. Do ich uzyskania wymaga się z jednej strony, żeby zostały spełnione przepisane dobre uczynki, z drugiej strony, żeby wierny miał konieczne usposobienie: mianowicie, aby kochał Boga, brzydził się grzechem, pokładał ufność w zasługach Chrystusa Pana i wierzył niezachwianie, że wspólnota Świętych jest dla niego wielkim pożytkiem.

[Saileh]

Chyba faktycznie zrobi³em b³±d cytuj±c to. Stwierdzi³em, ¿e te kwestie s± ze sob± dosyæ mocno zwi±zane. Przepraszam.

[agula]

Może moje pytanie jest śmieszne/głupie ale ja naprawdę nie wiem co to jest odpust a tego typu tłumaczenia dalej nic mi nie mówią:

"Odpust – w teologii katolickiej pojęcie oznaczające darowanie przez Boga kary doczesnej za grzechy, które zostały odpuszczone co do winy. Odpust może być zupełny, jeśli jest darowaniem całej, przewidzianej przez Boga kary, lub cząstkowy – jeśli jest tej kary zmniejszeniem. Odpust może być udzielony żywym lub zmarłym i dotyczy wyłącznie chrześcijan." (cyt Wikipedia, podobnie odpust jest tłumaczony w innych miejscach)

Co to jest kara doczesna?
Co to znaczy "odpuszczone co do winy"?
Czy odpust zupełny to znaczy, że wszystkie grzechy popełnione do tej pory są nieważne tzn. odpokutowane, czy też te przyszłe?
Skąd wiemy, jaką karę dla nas przewidział Bóg, albo inaczej skąd wiadomo, że takie czy inne działanie powoduje "darowanie kary"?

Bardzo proszę o "łopatologiczne" wyjaśnienie

[myschonok]

Pojęcia "odpust" nie można rozpatrywać przede wszystkim w perspektywie złagodzenia i skrócenia kary. Istotna jest tu bowiem perspektywa teologiczna, a nie prawnicza (jurydyczna). "Praktykę odpustu trzeba zatem rozumieć i rozważać w świetle prawdy o Kościele jako wspólnocie Ciała Chrystusa, w którym trwają międzyludzkie odniesienia, zarówno w życiu doczesnym i poza nim, gdzie ma miejsce wzajemna wymiana dóbr, cierpienie jednych za drugich, gdzie obowiązuje prawa współuczestnictwa, gdzie panuje najgłębsza solidarność"

Z gory przepraszam, ze tak " sucho" - ale temat nie jst mi dobrze znany, chcialam Ci po prostu cos podrzucic do przemyslenia i pomoc.
Pozdrawiam-
myscha

http://mateusz.pl/ksiazki/js-sd/js-sd_56.htm
http://www.teologia.pl/m_k/kkk1o04.htm
http://www.brewiarz.katolik.pl/czytelnia/odpusty.php3
http://www.mikolaj-bydgoszcz.home.pl/ka ... pusty2.htm