Mt2,10-Gdy ujrzeli gwiazdę, bardzo się uradowali.

Modlitwa Słowem Bożym
Awatar użytkownika
Agunik
Przyjaciel forum
Posty: 347
Rejestracja: 10-03-12, 00:25
Lokalizacja: Kraków
Kontakt:

Mt2,10-Gdy ujrzeli gwiazdę, bardzo się uradowali.

Post autor: Agunik » 06-01-13, 12:44

<iframe width="420" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/VtC-ul5T7Kc" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

Gdy ujrzeli gwiazdę, bardzo się uradowali. Weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; upadli na twarz i oddali Mu pokłon. I otworzywszy swe skarby, ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę. (Mt 2, 10-11)

Nie było rzeczą prostą przemierzać dalekie szlaki
I szukać po omacku nieznanej rzeczywistości.

Ich droga do Pana wymagała wielu wyrzeczeń.
Wymagała wiary w spełnienie obietnicy.

Co o nich wiemy?
Możemy powiedzieć, że ich oczy otwarte były na znaki Bożej obecności.
Ich serca mężne, gdyż nie bacząc na trudności i niepewność jutra pospieszyli oddać chwałę Bogu.
Oto Ci, którzy zostawili wszystko dla pielgrzymki wiary.
Przybyli z daleka, gdyż uznali w tym Nowonarodzonym kogoś najważniejszego.

Zachwycają nas swoją odwagą i wyrzeczeniem.
Nas, którzy przecież mamy tak blisko...
A często jakże daleko...


Oto jest dzień w którym pochylamy się nad żłóbkiem Pańskim wraz z Mędrcami
by zastanowić się nad naszym codziennym wyznaniem wiary.

Popatrz na tych mędrców i rozważ jak się zachowujesz widząc znaki Bożej obecności?
Poczuj ich odwagę i powiedz czy potrafisz szukać Pana w obliczu trudności jakie niesie życie?
Spójrz na ich pielgrzymkę wiary i pomyśl czy stać Cię na wyrzeczenia by odnaleźć Tego, który narodził się dla Ciebie?
Zobacz co przynieśli Nowonarodzonemu i zastanów się jaki dar ofiarujesz Temu, który ofiarował siebie abyś miał życie wieczne?

<iframe width="420" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/UjUBvkfN15Q" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

Rozważaj słowa z Księgi Izajasza:

Powstań! Świeć, bo przyszło twe światło i chwała Pańska rozbłyska nad tobą.
Bo oto ciemność okrywa ziemię i gęsty mrok spowija ludy,
a ponad tobą jaśnieje Pan, i Jego chwała jawi się nad tobą.
I pójdą narody do twojego światła, królowie do blasku twojego wschodu
Podnieś oczy wokoło i popatrz: Ci wszyscy zebrani zdążają do ciebie.
Twoi synowie przychodzą z daleka, na rękach niesione twe córki.
Wtedy zobaczysz i promienieć będziesz, a serce twe zadrży i rozszerzy się,
bo do ciebie napłyną bogactwa zamorskie, zasoby narodów przyjdą ku tobie.
Zaleje cię mnogość wielbłądów - dromadery z Madianu i z Efy.
Wszyscy oni przybędą ze Saby,
zaofiarują złoto i kadzidło, nucąc radośnie hymny na cześć Pana.
(Iz 60, 1,6)
Z Bożym pozdrowieniem!
Agnieszka
--------
Odnowię bowiem moje przymierze z tobą i poznasz, że Ja jestem Pan,
abyś pamiętała i wstydziła się,
i abyś ze wstydu ust swoich nie otwarła wówczas,
gdy ci przebaczę wszystko, coś uczyniła. (Ez 16,62-63)


ODPOWIEDZ